Rengin Özesmi

Kaza-I 

kış sabahı bir kalabalık 
caddede/bir düş 
bir ölüm 
gelir dayanır 
kapınıza dayanır 
bir araba kazasında 
kukla sürücüler 
saçlarını topladı ve gitti 
bitti-en zalim düş kendiminmiş 
anılar uyansın -uyusun uyansın 
uyuşuk düşler uyansın 
yutucu unutkan toprak uyansın 
kısır hayatlar uyansın 
deli-yim 
sağanak düşler gibi
yağmur yağsın başıma 
bana bu yağmuru ilk verişin 
ilk verişin-hangi 'an' da saklanıyorsun ANNE 
döndüğümüz gün sonu 
ne konuşabildim 
ne diriydim 
ne ölüydüm 

üç çizgi göz 
ve değnekli o deli adam 
anahtar deliğinden bana baktılar 
o boş kağıt beni bekledi 
o boş beyaz kağıda şiir düşmedi 

bir pencere denize açıldı 
güneş denize düştü 
güneşimiz söndü kızım 
dedi BABAM 
sinirlerim bozuk konuşma 
konuş konuşma konuş 
hiç bir şeyi 
hiç bir şeye bağlama 
dondurucu sessizliğine çekil dur 
konuşma 
o kadın ANNEM 
saçlarını topladı ve gitti 
bitti.

rengin özesmi

nefes kuşu