Durul Şiir
hafif yükler taşımaya alışık bir hayattan
kapalı parantezlerden kaçmak için
duvar dibine sinmiş bir çocuk eğdi başını
dikenli tellerin arasından geçti bir gün
sonra çocuk duygulara kapalı resimler çizdi
bir göz atlas perdelerin arasından
kızıl deryaya baktı
kesekağıdından kayıklar yüzdürdü
kanamalı bir günün sancılı sınırında
on beşinde dalgındı çocuk
on dokuzunda çılgın sağlıklı
otuzunda şiire tutuldu
güzel günlere uyanacak
kalmışsa bilinmeyen sonsuzluk
kalmışsa yanacak yürekler ardında
kalmışsa her şey şiire kalsın
rengin özesmi
nefes kuşu
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder