21 Şubat 2014 Cuma

Durul Şiir

hafif yükler taşımaya alışık bir hayattan
kapalı parantezlerden kaçmak için
duvar dibine sinmiş bir çocuk eğdi başını
dikenli tellerin arasından geçti bir gün

sonra çocuk duygulara kapalı resimler çizdi
bir göz atlas perdelerin arasından
kızıl deryaya baktı
kesekağıdından kayıklar yüzdürdü

kanamalı bir günün sancılı sınırında
on beşinde dalgındı çocuk
on dokuzunda çılgın sağlıklı
otuzunda şiire tutuldu

güzel günlere uyanacak
kalmışsa bilinmeyen sonsuzluk
kalmışsa yanacak yürekler ardında
kalmışsa her şey şiire kalsın


rengin özesmi

nefes kuşu

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder