Rengin Özesmi

Güvercin

Eşyanın yalnızlığı,
Kadının yalnızlığı
İsyan
YOK...

Dillendin tahtaya çıktın
Bir kaplumbağa kadar aç
Bir kan kırmızısı
Bir siyah tüy

İki ayrı yalnızlık...

Sen hayal kur
Şiire aralık bir resme bak
Çağrışımları kışkırtan bir soyut olsun
Kalbini incelten o kemanı duy

Adı konmamış bir duygu,
''Dokuz yaşında daha memeleri bile çıkmamış bir kız çocuğu''
''DaNsÖz''

(Bir ihtiyar cadı şiire girsin)

Elli kuruşa boncuklar ''dAnSöZ'' e ağlasın
Arzulu bakan adamlar kör olsun
''O koca karının yatacak yeri yok.''

Yarım kalmış bir örgü
Kolları kopmuş naylon bebekler
Eski eşya kokusu
Kirli insan kokusu...

Hangi düğünde
Hangi kim çocuğun üstünde
Avizeden parlak elbiseler

Bir marangoz rendesi çalışıyor
Tahtaya,
Kadına,
(Çocuğa)

Çocuktan ''dansöz'' e
Sözcükler şiirden sürülsün

Cevap zor
Gömlek lekeli
Çamurdan
Çamura...

Düşmüşüz güvercin.

Rengin Özesmi