Rengin Özesmi

hAYAT

ölünmüş-o portakal ağacının gölgesinde

mermerden masanın üstünde yıkandı -lar

üç gözlü dev masalında şimdi tek gözlü bir çocuktum
gölgesi kırık...

Kar, amansız ölüm-o beyaz sessiz -ağlama-dünsüz yarınsız-

amansız

''hayat''

aynada bir kadeh

gidenler için

ölümsüz yalnızlığa

içelim

bu acı çok ağır

üşüyorum...

yüzümü unuttum
ama denizler ve yüksek dağlar aklımda

hatıraların içinde yaşanacak

kum saati mum saati su saati

enerjisiz çalışan bir saati bekledim
bir kuşun ağzından hep bir bilye düşüyordu

annecim neren acıyorsa beni orana koy...

Rengin Özesmi