Rengin Özesmi

Kimsesiz nefes

Çekimsiz akşamlarda deliren ümitsiz kalem
O biçimsiz duman 
Bakır sinilerde dağıtılan gece düşlerinden 

Üşümüş bir beyaz leke ölümsüz cümlede
Yüzün hayal zaman 

Şiir derin sularda çamurlu yorgunluk
Sesin ölüler aleminde bir sığıntı

Boş gözlerle baktığın kağıtta kızıl kıyamet
İllaki kum gözlerine sürgün 

Ölüm sadece bir nefeslik uzaklık
Başka’ da kaybolmak 

Döndün kimsesizlik boşluğuna…

 rENGİN Özesmi

nefes kuşu