Boşluğa yakarış

''İn'' ''Sin'' yok,
Dündeyim
Acının soğuk cehenneminde

Seni kollarımda saklamak istedim
Çocukları seven masallar yazmak istedim

Dün' e dönüş yok
Ama dün benim içimde

Unutulan ne...

Ama güneş verdiği sözden dönmüş
Bugün yağmurlu bir sabah
Pencerelerde kırmızı perdeler

Uçsuz bucaksız öncesiz ve sonrasız
Dediler...

Hayat grinin içinde yemyeşil bir ağaç
Gelmez divana
Gökyüzü mavi sığmaz deftere

Kuşlar korosu muhakkak
Az sonra gelecek
Dediler...

Rengin Özesmi

Çocukluğum geri gel

masal gibi bir ev

yastıklar, basma perdeler
tahta kutular , bakır siniler
çocukluğum...

(ümitsiz özlem,üstüne şiddetli acı)

güzelleşiyor zaman burada
sözcükler yok
bedenler konuşuyor, deviniyor
geziniyor...

şimdi de oturup çakıl taşları üzerine
bir şiir çağırıyorduk
avuçlarımız ısınıyor yalnızlık yıkanıyordu

bembeyaz sırla kaplı bir günde
dünden habersiz bir çocuk seviniyordu

harıl harıl heyecanlı
beceriksiz hem de sakar
dilden öte bir çocuk seviniyordu...

Rengin Özesmi