23 Şubat 2014 Pazar

Çingene 

kendine yeni bir sabah çiziyor çingene
evin gölgesi üşüyor

kimsenin bilmediği sebepten
elvedasız sözler birikmiş evde
çingenenin içi dar savrulmuş uykudan
ağlıyor sesini yavaşça çoğaltarak
görüntüleri derinleştirip ağlıyor

tenekeli mahallede güvercin çingene
en çok seni sever
en çok senin eline yakışır

hayal gibi esen rüzgarından
suyundan kuşundan kedisinden
dar yollarından koşarak mahallesinin
fotoğrafları çerçevesizleştirip
ağlıyor çingene

gülümse çingene
eski kırık dökük faytonunda
uyu çingene

oyna çingene
saçına çaput bağla
sür beyaz köpük
siyah yüzüne yakışsın 




rengin özesmi

nefes kuşu

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder