Mor Gece
uykuma gece
dedemin masalındayım
caddelerden koşuyorum
gece beni yakalıyor--
işte şehir ve mor yol
duvarlar
kesikli ayna
bir de ben
beni düş' e
yoran gecenin sonunda
ne olacağını bilmezken--
(deniz tarafından ben çocuktum)
bir sevgi bilirdim
kimsenin değildim
(en iyiyi ve en kötüyü acaba gördüm mü?)
işte şehir
bu mor yol--
siyah üzüm gibi kararmış gözlerin
uykuma gece
uzak şehrin; uzun gecesi…
ayrıldık
rengin özesmi
nefes kuşu
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder