12 Nisan 2014 Cumartesi

Hayat

Hayat

ölünmüş-o portakal ağacının gölgesinde
mermerden masanın üstünde yıkandı -lar
üç gözlü dev masalında şimdi tek gözlü bir çocuktum
gölgesi kırık...
Kar, amansız ölüm-o beyaz sessiz -ağlama-dünsüz yarınsız-
amansız
''hayat''
aynada bir kadeh
gidenler için
ölümsüz yalnızlığa
içelim
bu acı çok ağır
üşüyorum...
yüzümü unuttum
ama denizler ve yüksek dağlar aklımda
hatıraların içinde yaşanacak
kum saati mum saati su saati
enerjisiz çalışan bir saati bekledim
bir kuşun ağzından hep bir bilye düşüyordu
annecim neren acıyorsa beni orana koy...
Rengin Özesmi

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder