Şafak Eyüboğlu | Söylenecek Çok Şey Var | Tuval Üzeri Karışık Teknik
Şiir, her şeyi çoğaltacak, büyütecek, karmaşıklaştıracak
Şair ile ötekisi arasında bağ kuran bir ara yüz olan şiir
Karmaşıklığın çağrışımlarından doğar
Karmaşıklıktan sakarlık doğar ve
bu yeni belirişlere yol açar
Sakarlık da kendi içinde karmaşıktır
Şiirde sakarlıktan yeni sözcükler doğabilir
Yeni açılımlar açar zihinde
Yani tesadüfen
Şiirin doğuş alanı,
Seslerin varyasyonu yani dolaşması veya dolaştırılması
Burada bir anlam meselesi olmayabilir
Seslerin güzelliği
Dolaşma, yani varyasyon gücü
Kıvrılması seslerin
Sözü de şiiri de şiir yapan varyasyon ritim ve
Bunun ölçülendirilmesi diyorlar…
Şiirci bunları bilerek değil el yordamıyla yapıyor sanki…
Dil soyuttur, karmaşıktır, simgedir, işaretlerdir
Seslerin dolaştırılmasıdır diyorlar; şiir de öyle
Dil, sonsuzluğu içinde taşıyorsa
Şiir de sonsuzluğu içinde taşıyor
Sözel anlatım süre alıcı olduğundan
Matematik süreyi kısaltıyor diyorlar
Şiir de süreyi kısaltır
Bir dize ile bir romanın anlattığını anlatıverir size
Söz, şeyin özüdür diyorlar
Şiir de yazan kişinin özüdür biraz
Sözcükler buyurgandır diyorlar
Öyleyse şiirde buyurgandır
Şiir, okuyanla anlam ve canlılık kazanır diyorlar
Okuyan da şiiri karmaşıklaştırabilir
Şiirden anladığı karmaşıklık, kendi karmaşıklığıdır belki
okuyanın
Yaşanmış, yaşanmamış her şey şiire girer
Şiir özgürlük alanıdır
Şiirde, şiircinin yaşanmışlıklarından deneyimlediği
Her şey ve başkalarının yaşantılarından veya anlatımlarından
Gözlemlediği zihninin içeriklerine çevirdiği
Kendine göre anlamlandırdığı
Kendisinin olmayan duygular da yazılır
Şiirci şiiri kendi zihninin aynasında görür
Bazen görünür, bazen aniden kaybolur aynada şiir
Aynanın içinde, aynadan da gizlenebilir
İnsan, kendisi ile bağ kurmaya uğraşırken
Şiire yaklaşıyor, uzaklaşıyor,
Sonra yeniden yaklaşıyor
Birbirinden ayrılan, uzaklaşan birbirine yabancılaşan
Sözcükler de bir bütünlük oluşturabiliyor
Türkü yakmak gibi
Şiiri yakmak da çok zordur
Şiirin tutuşması çok zordur
Yazıldığı kağıdı yakacak kadar
Ateşli şiirler yazmak çok çok zordur
Birbiriyle çok ilgisiz alakasız zannettiğiniz sözcükler
Bir araya gelince şiirselliği üretebiliyor
Zamansal uzaklıklar şiirde sorun yaratmayabiliyor
Karmaşık bir manzara resmi nasıl bir bütünlük
oluşturabiliyorsa
Şiirde de böyle oluyor
Manzarada birbirleriyle bir arada olamayacaklarını
zannettiğiniz şeyler
Nasıl bir araya gelebiliyorsa
Uyuşmaz görünen uzak şeylerin bir arada olması
Şiirde şiirciyi her zaman şaşırtan bir şey
Şiirci, şiirde kendine özgü bir dünya yaratmak isterken,
Kendini bunaltır, şiiri de bunaltır
Ve bazen şiirde karmaşıklık içinden çıkılmaz bir hal
olabilir
Şiir kendini yaktırır ve yazdırır sonra alır başını çeker
gider
Kendini yeniden yeniden doğurmaya
Sözcükler doğurgandır şiirde kendiliklerinden
Karmaşıklığı örebilirler
Ve öngörülemeyen ortaya çıkışlar
Belirişler taşır içinde şiir
Şiirin tohumlanması için belki bunalım, kaos, karmaşa
gereklidir
Bu yeni tohumlar şiirciye yeni şiirler yazdırır
Zihinde tohumlanan eski şiirler,
Bazen obje çeşitliliği bazen insan çeşitliliği
Karmaşıklık zihinde şiir için
Farklı kıvılcımlar sıçratmaya başlar
Şiirin yazılma aşamalarında değişik hazlar üretir kendine
şiirci
Şiire hazırlanma ateşi, heyecanı gerçekliğin dışına çıkarır
şiirciyi
Olacak mı olmayacak mı kaygısı
Biraz aşk gibidir bu
Endişeli kaygılı günler geçirtir şiirciye
Kendi canından biraz can verdirir şiire
‘’öyle deli saçması şiirlere gidelim
Bir ucundan tut sökülsün dizeler
Yeni bir sevgiliye kavuşmak her şiir’’
Rengin
Çeşitli ruh hallerini yansıtan
İnsan yüzlerinden-görüntülerden,
Okuduğu öykülerden, romanlardan-
Ressamların tablolarından-
Fotoğraflardan ve izlediği filmlerden
Oyunlardan beslenen şiircinin imgelemi
Bu gereçlerin karışımından bir resim çıkarır
Bir atmosfer yaratır ve o atmosfere girerek
Şiirle oynamaya başlar
Şiirin bittiğini hisseden şiirci
Bir sevinç ve coşku patlamasıyla
Bir an kendini bulutlara fırlatılmış gibi hisseder
‘’işte bu’’ anı coşkusal bir andır
‘’İşte bu’’ dediği an şiir bitmiştir şiirci için
Okuyan kişi sayısı kadar anlam üretir şiir
Okuyanın hafızasıyla, algılarıyla fikirleriyle
Bağ kurar
Şiir belki kendi başına da düşünüyor
Ve bizde şiirle beraber düşünüyoruz
Bizde düşünceler zinciri oluşturuyor şiir
Yaşamın karmaşıklığı veya
Yaşamanın karmaşıklığı
Şiirde büyüyerek daha büyük bir karmaşa yaratmaktadır
Sıkışmadan dolayı
Bütün karmaşıklık, şiirde sıkışmaktadır
Karmaşıklık şiirde soyut doğurganlık üretiyor
Bunalımın karmaşıklığının hazzı
Bazen şiirde görünür bazen görünmez
Şiir hep o değilmiş gibi yapar
O ben değilim
O değilden geliyorum ben, der
Şiiri yazanın içinde belirişler olur bazen
Tohumlar çatlamıştır sanki
Belirişlere uyan sözcükler bulmak gerekir
Beyaz bulut gibi duygular sözcüklerle renklenmeye,
Biraz kirlenmeye başlamalı ve hareketlenmelidirler…
Buna boşlukta, uçurumda düşünmek diyorlar...
Şiir hep boşlukta
Ya da uçurumun kenarında doğuyor belki
Sanki bir rüya ya giriyorsunuz şiirle beraber,
Bir boşlukta şiirle, şiirci baş başa,
Kopuyor şimdiki an’ dan…
Okuduğunuzda belki sizi de koparıyor…
Şiir sizinle konuşuyor, ertelenmiş tepkileriniz ortaya
çıkıyor;
Duygularınız sanki sakladığınız yerden geri geliyor.
Şiirin sesi baştan çıkarma nesnesine dönüşüyor
Soluk soluğa kalmalarla okutuyor kendini şiir
Eleştirmenlerin söyledikleri var bunalımlı şairler için
Kendilik/ içe dalış/ hiçlemek/ sıkıntı/ yalnızlık/ bunalım/
umutsuzluk/
Yabancılaşma / rastlantı/ iletişimsizlik/ intihar
Bunlar, her şiir yazanın ve her insanın içinden geçtiği
durumlar aslında
Şiiri yazan
Şiirin okuyanı bunaltmasını istiyor olabilir,
Şiir bunalıyor ve bunaltıyor okuyanı içine alıyor hapsediyor
Şiir şiircinin ruhuna girer ve sonra onun ruhunu kendi
bünyesine alır ,
Ya da geçici olarak şiirciyi kendi bünyesinde misafir eder diyelim.
Geçici olarak bir ara yüz oluyor –
Bu ara yüz şiircinin acılarını şiir aracılığı ile size
geçiriyor…
Şiircinin sesi, gölgesi, taşıyıcısı olan ama
Şiirciden başka bir şey olan şiir,
Sizi hayatın gittiği gibiliğinin dışına çıkarır
Verili hayata ve bu yaşadığımız basamak düzenine katlanamaz
şiir
Hayatın gittiği gibiliğine itirazdır şiir
İnsanların rahatını bozmak sarsmak ve
Onları delirtmek bile isteyebilir şiir
Kurşun kalemle yazılmış hayatlara mürekkep bulaştırır şiir,
Bazen yazılanların üstüne çıkan bir duygu belirir karşınızda
Şiir sahnede pırıl pırıl parlar
Şiir insanın zihnini dinamitliyorsa iyidir
Girdaba sokuyor hatta oradan çıkarmıyorsa da iyidir
Şiir yazan her zaman tekinsiz alanlarda dolaşmalıdır
Şiiri yazan her şeyi kişiselleştirebilir
Çünkü her şey zaten kişiseldir
Şiirle uğraşmak kendini aramak ve keşfetmek yoludur
şiirle bunalıma girilir
şiirle bunalımdan çıkılır
şiirle sıkıntılar çözülür
şiirle sıkıntılar düğümlenir
insanın ötekisi, kendini bunalıma sokabilir
kendisi de ötekisini bunalıma sokabilir
şiir; ipliktir, düğümdür, örmedir,
örülmedir, sökülmedir
şiirde kendini ötekinde yansıtırsın
şiiri yazan, şiire önden bir başlık bulur bazen
başlığa sorular sorar
başlık, soruları yanıtlayamaz
bunalım: yalnızlık
bunalım: uykusuzluk
bunalım: kendine yabancı olmak
bunalım: şiirsizliktir
Rengin ÖZESMİ
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder