Rengin Özesmi

Kesik kesik

Emine! Emine! kurukafa çağırıyor
Emine ses vermiyor

Bir bahçe çiçeğiydin
Acı bir şaşkınlıktın
Gücenikliktin

Aklında o soğuk gece soğuk duygular
Sonuçsuz ilk verişin-sevişin

Hava keskin yol uzun kulağında sesim
Çekiliyor toprak ağlamış

Doğumlar, ölümler tedirgin uykulardan
Gizlendin boğdun duygularını
 
Basit yerini gördün
Bir pencere açıldı
-yanlış  şeyler için-

Gölgeler rüzgarla değişiyor
Su siyah durgun çocuk dalgın
Akşam geceye kavuşuyor

Soluyor yavaşça siliniyor emine
Emine seviyor kurukafayı

Rengin Özesmi