rüyanın ihaneti
kendi
etrafında döndün kalbine doğru
bir
mızrak gecenin zırhını deldi
bir
sözcük kalbine saplandı
kasvet,
içinde uçamayan güvercinler
dualar
rüya gördürecek dediler
çiçekler
işlenmiş beyaz çarşaflarda uyuttular
öldüğün
vakit çok geç çok erken
ağladılar
çok geç çok erken
gülümsediğin
yüzünü gördüm
aynalarda
çoğalttım
kırkikindiler
geçti
otuziki
yıl sonra hala
orada
mısın?
rengin özesmi
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder