Rengin Özesmi

Düşe kalka

Kaç saat kaldı ölüme
Bir yalnız sokağın elinden tutup geldim
Sana biraz yalnızlık getirdim

Uzun kollu bir gece yarısıydın
uyandın uyandın yeniden doğurdun kendini
mavi mürekkeple yazmayın şiir üşüyor dedin

koruyup kolladığın kimdi
anne off annecim
bir istiridye inciyi saklıyor hala
içimde küçük güvercinler büyüyor anne

öfkeli karıncalar arapça yazının içinde geziniyorlar

bir karınca duası
defterlerin arasında kurutulmuş bir kelebek ölüsü acı

(bir kelebek ölüsüydü
belki hatırladığın)

memelerinden mor sütünden içtim
annecim seni kollarımda saklamak istedim
senden uyanmak istemedim

(unuttuğun çocuğun içinde ağlıyor olabilir-
terk ettiğin şiirler seni arıyor olabilir-)

sayılarla işgal edilmiş bir imkansızdır senin ömrün…

rengin özesmi