-Seçemedin kendini
Ve unutmak için yaşadın-
O İstanbul şehri şahaneydi
Hızlı dinamik uyarıcı-Akıyordu zamana
Camın arkasında siluetin-Unutulmak için yaşadın-Gölge gibi yaşadın
Yaralanan da gölgen
Ağlayan da-Yanan da sen
Yol (cu) luk-
Yol çok uzundu
Yağmur bir daha yağmadı
Goya tablosundan bir deli bakışı
Dünya halleri can derdi-Ne gam
(seni düşündüm dokuz dakika)
içimde yüz kapılı koridorlar
renkler, deniz, karşı kıyılar, yelkenli
tüller, cam kenarında eşarplar
deniz duvar, kadın görüntü
gecede pembe bahar..
içimdeki masalcı ne istediğimi bilmiyor
soluğum üşüdüm sensiz
balıkçı kuşları-sarı sokak kerpiç evler
mor tebessüm-eteğim çorabım çocukluğum
düğün alayı turuncu tablo gelinler
tarlada tütün pamuk-ben gidiyorum şiire doğru
(ben gidiyorum şiire doğru)
tek başıma yalnızım
salıncakta bir kadın sallanıyor
ben değilim-o yalnız bir kadın
ayakları suyun içinde
(ipekten aslını sökerdi)
üç bin göz ayı balığı iki kuş
deniz kıyısından yükselirlerdi
ben gidiyordum şiire doğru
güneşi çalan ağaç
aynanın içinde görüntüydü
çiçekler gölün içindeydi
göl dalgasız- adam görüntü
hep aynanın yüzünde -BEN ŞİİRİN YÜZÜNDEN GEÇTİM
aile kadını masaya koymuş başını
merdivenli yollara çıkmış
ağlasın kara çocuk gözyaşı avunmaz
saçlarından kuşlar uçuran kadın
birdenbire istanbul'u düşlemiş
odasına deniz koymuş -kayık çizmiş
rüzgar yüzlüler gelip bakmışlar
özgür kızıllar-rüzgar ayaklı atlar
dansçı özgür kızıllaaaaar
BALIKÇI KUŞLARI SARI SOKAK KERPİÇ EVLER
SONRA YÜZLERİNİ DÖNDÜLER IRMAĞIN SUYUNA DÜŞTÜ BAKIŞLARI
Bendeki bozuk şiirin kayıp sözcüklerini arıyordum amansızca
rengin özesmi
Amedeo Modigliani – Portrait of Maude Abrantes
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder